MY YOUNGER YEARS SA UNCLE KO CHAPTER 3 (ANG PAG-PAPLANO)

Year 2010 from my vacation in Bohol, I brought a new challenge in my life, that I really make an action out of it, since I saw already the situation of my relatives that they are striving deeply the poverty line and I know that they need my help and I’m willing to extend my help them in all means to do.

Back to normal and set up ng buhay ko dito sa maynila sa gitna ng polusyon at traffic, nag ta trabaho at porsigidong pursigido ako na gawin ang aking makakaya in order to help.

Mahirap pala pag may pinag-lalaanan kang bagay na dapat mong gawin, pero masaya naman ito, and you will feel the inner satisfaction that no one could take away from you. Only you benefiting your fulfillment. Pero ganoon talaga ang buhay, sometime my mga bagay na di natin inaasahan na mangyayari.

Dahil sa kahonghangan ko, naisipan ko namang mag enroll sa review school for CPA, which is , Nag aalburoto naman ang ulo ni mark kasi nakahanap na naman ako ng dahilan para ma delay ang aking pag punta ng Canada.

Kapagod pala pag sabayin ang pag aaral and pag tatrabaho, I felt that I can’t resist any longer, and I’m always complaining, and si Mark nabibingi na sa aking mga complains, complain dito, complain doon, that’s why he decide and suggest me to going back in the province. And to stay there for good, and hintayin nalang siyang uuwi para kunin ako.pero no way!!! Ayoko!

Hon, pag lagi kapang complain ng complain, much better for you to going back anymore in the province. Mas maigi pang umuwi ka nalang doon. Pwede? Sabi niya..

Hello???????????????? Marko Caesar? Are you sure? Anong gawin ko doon sa amin? Basta dito lang ako. Whether you like it or not! Ang pag mamatigas ko.


Hala, justiniano, ikaw ang bahala, basta Tigilan mo na ang pag rerekalmo mo! Bakit ba? Did I told you to enroll in review school? Hindi diba? Kaya kung ako sa’yo, kayanin mo ang mga pinag gagawa mo kasi, if you can carry on that task, magaling kanang tao.hehehehe, pang aasar niya and you’re the one who choose it to make your life ruin. Okay!!! Sigaw niya.

Hay nako sa’yo marko Caesar, inaasar mo naman ako. Sige ka, if lagi mo akong gaganyanin, di ako susunod ng Canada. Dito lang ako forever, hehehe or punta nalang ako ng london.... pang aasar ko ding sagot.

Don’t tell me, iiwan mo kami ni JM? Tanong niya.

Hahaha, yan pala eh, takot ka pala. Hahaha bleeeeeeeeehhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.


Naka bawi ako sa mga pinag sasabi niya, peru bigla naman siyang komambiyo,


Hon, kailan kaba talaga pupunta dito sa amin para mabisita mo kami ni Jm? It seems that you are not interested to see us here. Please tell me kung gusto mo ba kaming Makita. Sabi niya.

Yes, I Want to see both of you, just relax and take it easy hon. I’ll be coming soon. Sabi ko.

Kailan pa? lagi ka nalang nag promise pero antagal naman!. Sabi niya.

This coming june hon, bibisita na ako dyan sa inyo, pero, ikaw magbayad ng ticket ko and everything. Okay? Game ba? Sagot ko.

Yon lang pala? Eh kailan kapa ba gumalaw na sarili mong gastos? Hahahaha natural kung hindi sa’yo, pera nang Tita mo ang gagamitin mo, diba? Kaya para less disturb sa kanila, ako ang bahala sa gagastusin mo makapunta ka lang dito. At bukas na bukas din, ipapaayos ko ang visa mo. Pero teka lang, ilang buwan dito? Tanong niya?


Ha? Anong buwan? Linggo lang ako diyan,! para kang ayaw mo na akong pabalikin ah, hoy marko caesar! Isang linggo lang ako. Kasi ang trabaho ko dito, kumusta naman kung di ako babalik, baka mamaya ma charge pa ako nang absent without leave. Sagot ko.

Heheheheh, kung iisipin naman, wala na akong paki alam if they charge me na absent without leave, who cares ! peru syempre I want to resign in good faith.

Okay sige basta promise mo ha, punta ka talaga. Ha. Excited na si Jm Makita ka sabi niya. Alam mo ang kulit na nang bata, madaldal kung ano ano ang pinag sasabi. Sabi niya.

Wow!, talaga hon, basta pupunta ako dyan, ayusin mo ang docs ko, para mabilis. Sabi ko.

Hehehe, demanding ang talipandas,

Sige hon, promise.mwahhh love you so much.


Iyon ang nagiging takbo nang usapan naming dalawa. Para kaming mga timang pero masaya naman syempre,

Back to normal ulit ang trabaho ko, I’m inspired kasi in soonest time, Makita ko na ang produkto ng pag tataksil ni mark, hehehehehe but, feeling ko hindi siya bunga ng pag tataksil kasi siya ang nag bibigay din sa amin ng kasiyahan, inspiration to move on considering sa mga trials namin’ ni mark, and even malayo pa kami sa isat isa pero feel na feel na namin ang isat isa, hehehehe! Asumero talaga ako. Promise.

Hanggang sa ang lahat ay nagiging maayos na, naka schedule na ang flight ko, and meron na din akong ticket, and any pertinent papers needed. But

2 weeks before my flight, nagiging sobsob ako sa trabaho, pinadala ako sa probinsya para mag audit.

At siguro sa pressure, and pagod, init ng panahon with rain shower, I got sick. Grabe! Ang sakit ng katawan ko, masakit ang lalamunan, parang pag u-ubo ka, super itchy talaga. Since province siya, malayo sa mga hospital na malaki laki. Tiniis ko nalang, hanggang Umoki din ang kalagayan ko,

Pati mga kaanak ko, alalang alala, si tita ko na panay instruct kung ano ang aking gagawin,

Hay buti nalang at nandyan sila for me. Kung wala pa, iwan………

Pati din si mark nag alala, pati ang bata noong nalaman akong may sakit, nag alala din,

After 1 week akong nasa province, bumalik na ako ng Maynila, atleast maganda na ang pakiramdam ko, and then he call me for confirmation if decided naba ako kasi na eexcite na sila na Makita ako, ang talipandas na tao. hahahahahaha

At natuloy nga ang alis ko, I travel so many miles going to Vancouver canada, enjoy, and first time kung sumakay ng international flight. Hehehehehehe, kasi parati nalang local flights ang nasasakyan ko, and this time, international na siya.

Ang buong akala ko ay maganda ang aking pag punta doon, but i was wrong, grrrrrrr, kasi nga ba naman, si JM, ay puro sugat ang mukha, kagt ng kung ano ano sa katawan, well andoon na ako, bata nga, siguro malikot si Jm, but when I ask him, behave naman siya, there is something wrong sa kanyang Nanny.

I decided na ibalik nalang silang tumira doon sa lola niya, atleast ma oversee nila ang pag alaga sa bata.

During my stay there, mixed emotion ang feeling ko, Masaya, but malungkot kasi a few days to go, iiwan muli. Hahay..

Makulit, bibo and energetic na bata si Jm, madaldal with sense. During my stay there, ubos ang English ko, sa daldal pa naman niyang puro English, You would notice that he is so happy of what family he has, bakas sa mukha niya ang kaligyahan, kahit na he don’t have mom anymore, but he has a 2 daddy that love him so much.

Malungkot man ang pagbalik ko sa pinas kasi maiwan silang muli, and this is my first time na lumayo ako na umiyak dahil na mimiss ko sila and , gustohin ko mang isama siya but hindi pa time, hindi siya pwede dito ,

Pag dating ko sa pinas, tumawag agad ang daddy niya.

Kringgg..kringgggg

Justin: hello hon, napatawag ka.
Mark: kinumusta kalang kung okay ba ang byahe mo. Namimiss ka ni Jm, nag aayang mag vacation daw kami din dyan. Hehehehe nawiwili na ang anak mo sa’yo, kung dito ka nalang kaya hon, wag ka nang mag trabaho, total naman, mabubuhay naman tayo sa sweldo ko eh.


Justin: Hindi pa right time hon, ako din nami- miss ko din kayo, peru di bali, kaya natin ito.

Mark: sige mag settle down na talaga tayo hon, next yr. for now, simulan ko nang e ayos ang fiancée visa mo, para tuluyan na tayong mag sama dito.

Justin: pwede na din, peru kailangan ko pang mag paalam sa mga magulang ko, and hoping na okay ang lahat, mahirap na ang ganoong situation hon, alalahanin mo.na experience na natin pareho ang mabug bog. Kaya in every move we want to, we need to planned it well for smooth transition.heheheheh

Mark: OO, alam ko, kaya mag sikap ako para matugunan ang needs niyo eh. Lalo pa’t kayo nalang ni Jm ang nagiging inspiration ko.

Justin: okay hon, mag paalam din ako sa kanila, kay tita? Tito?, peru what about my family, alam mo naman na ako palang ang nakatapos nang pag aaral, so I’m the one will help them. Kailangan kung mag trabaho din just for them.

Mark: no problem yan hon, if you want to work for them, you can, but not all the time na lahat nalang e fi-feed mo. Iba na na ang maging buhay mo after, doon na tayo hon, kailangan nila ang supporta mo peru kailangan din nilang mag sikap hon. Im willing to help them too, dito lang ako.

Justin: salamat hon. Mwahhhhhh.


After naming mag usap ni mark, nag muni muni ako, I don’t know what to do.hehehhehehe, para wala lang.

So ganoon na nga an gang nangyari, normal set up muli sa work, tapos may halo nang lungkot kasi in few months may asawa na ako.

2 days from my vacation in Canada, I call my parents, just to ask kung kumusta na sila, and also to my mga kapatid, pati din si tita ko, tinawagan ko, hehehe ganoon talaga pag may hihilingin kang isang bagay, kailangan mong mag pa pogi sa kanila or mag pabango para payagan ka, di nila alam na mas matindi ang hihilingin ko sa kanila.

And after nang usapan namin, work na naman!!

Last july, umuwi si uncle hanz form London, at syempre sa kanyang pag uwi, my pasalubong ako from francis, wala paring kopas si uncle hanz, gumwapo, pumuti at mas nakakasabik.

Ipinasyal niya kami ng kanyang anak, binilihan niya si marvin ng mga gamit, and after all, babalik din naman siya ng London, for work.

At sa pag stay ni uncle hanz dito, naka chance pa akong magtanong kung ok ba ang business ni tita, at ang sabi niya, its growing and maganda ang production nito.

Napapawow ako, at nagging proud na proud sa tita ko kasi lahat ng pinangarap niya ay natupad din, Masaya ako kasi dahil nabigyan din niya ng work s uncle hanz, at sumusweldo ito ng malaki.

After 1 week ni uncle, bumalik na nga siya ng London,

Pina abot ko nalang ko ang sulat ko for francis.

Pinsan

Musta na? it’s been a long while that we don’t see each other, I wish pinsan that you can find your own happiness which make you always happy, alam mo, na miss na kita not because of what we does before but because of we are close enough not thinking that we are cousin but I feel it as a brother instead, Sana pinsan na maka move on kana and I’m wishing a lot from you, you are a good man, and you deserve to be happy also. Your pamangkin in Canada is so cute, and englesero din like you, hope that you would see him soon, matangkad din na bata si JM, like niyo din, and sana hwag mo nang pag diskitahan si mark ha, please treat him too as your cousin, please and miss you so much.


Love you pinsan, mwahhhh



And binigay ko ky uncle hanz,


Last week of my plan, na mag papakasal na ako, telepono palang parang di ko na masabi ang pakay ko sa sobrang kaba, grabe ang kaba ko noon,

Halong emotion, and I don’t know kung ano ang sasabihin ni tita for me sa kahibangan ko but still, I try my best.

Pag call ko,,,


Kringggggg kringggg kring,,,,,

Tita: hello,

Justin: hello ta, good evening,

Tita: oh, himala! Napatawag ka, anong balita dyan!

Justin: heheheheh, tita naman!! You want to know my updates?okay I will tell you,,,

Tita: oh anong update ba’yan ang sasabihin mo?

Justin: tita, before ko ito sasabihin sayo, wag kang magalit ha,baka di muna ako kilalanin na pamangkin after,

Tita: Oi, parang na si sense ko na ang sasabihin mo, anu ba’ yan? Kailangna mo ban ng pera? Tanong niya..

Justin: ah hindi ta, mahalaga ang sasabihin, it’s not about money, it talks about a life time commitment.

Tita: oi, justin, may ganyan kana ngayong nalalaman, sige anu ba’yan??

Justin: Ta, mag mag aasawa na ako, magpakasal na kami ni mark, peru hindi dito sa pinas, sa Canada kasi bawal naman dito sa atin ang ganoong policy,

Tita: well, kung yan ang gusto mo, mag paalam ka sa magulang mo, and talking about your plan, hindi ako tutol sa mga gusto mo sa buhay. We are here to support you always and for your information also, the business in London was named by you, and that business was intended to put up for you, and alam mo, noong nag aaral palang kayo, naisipan na namin ng tito mo itayo ang business na yon, yong mga pinsan mo, don’t worry with them kasi lahat kayo patas, since mag aasawa kana, payagan kita kung after mong makasal doon sa Canada, tutulong kana doon sa pag patakbo, hindi naman siguro yon mahirap sayo, tama ba justin?

Justin: sige ta, kaya ko, after kung makasal doon, pupunta ako agad doon, doon nalang kami siguro titira, and tita, THANK YOU SO MUCH FOR EVERYTHING, ta, ikaw na ......

ITUTULOY