MY YOUNGER YEARS SA UNCLE KO CHAPTER 2 (COLLEGE LIFE PART 33)

Waahahahahaha, diko ma drawing ang mukha ko kasi hindi ako marunong and mas manipis ang paa kesa ky mark, im sure ma sugat sugat ang paa ko,

Ok kung gusto niyo, mag tanim ako ng mais, sige tutulong nalng ako kesa ako nalng mag saing dito, sabi ko,,,

At umulan nga ,!!! Malakas , malakas na malakas!!!!

Whew! Na excite naman ako kasi yon unang beses gagawa ako ng trabahong bukid. Hahahaha,

, kaya kina-bukasan nag tanim na talaga,

Handa na ang binhi na pangtanim, ang fertilizer and si mama ready na din ang mga baka na gagamitin sa pag araro andun na sila, nakatali, whew!

Naka paa pala, hahaha ang honghang, nag tsinelas pa ako, ahahahaha, sabi ni melchor, kuya, wag kanang mag tsinelas, dapat naka paa lang kuya, mapupuno yan ng putik ang tsinelas,

Di palang kalayuan sa bahay, nang hapdi na ang paa ko, hehehehe,,parang feel ko my tinik tinik na iwan,, bah,,,

Dumating na kami sa taniman, may araw na mahina, 6 kaming mag tatanim, 3 ang mag lagay ng fertilizerat 2 ang mag araro para gagawa ng taniman,

Si mama unang nag tanim, hanggang aabot sa dulo,, huh, malayo ang dulo,, si mark excited na magtanim kasi first time niyang magtanim, nag eenjoy siya,,,

Nag tanim na ang lahat, ako and mark mag kasabay, hahay, lagi nalng natutusok ang paa ko kasi my mga umuusling kahoy kahoy, arhhhhhhhhhhhh, feel ko ang hapdi ng paa ko, sabi ko ..

Ma, ayoko na, masakit na, sa paa ko,,, eh kailangan tapusin daw ang balikang linya,

Dyos ko’ po, ang haba ng linya, mainit na din, pinawisan na ako,, peru tiniis ko,,

Huh! Noong bata ako, di ako pinag tanim, ngayon nang malaki na ako, ska pa,,!!!! Pag po protesta ko,,,sa sarili ko, grabe,,, ayon , naisip ko tuloy ang kantang “ magtanim ay di biro maghapng nakayuko, “ hahahahah

Namumula na ang mukha ko sa init, hanggang matapos ko ang 2 linya, mag ka sing dulo,,,

At tumigil na ako, ask in, diko na kaya, ang hapdi na ng paa ko, grabe!!!!!

Umuwi kami ni mark sa bahay, kami nlng umuwi kasi nag tatanim pa sila, buti nlng pumayag si papa,

Hahahaha, pag dating sa bahay,, naka tyempo kami ni mark, hahaha,,,

Binilisan naming hugasan ang paa naming dalawa, kasi my na pundong tubig sa drum na tulo mula sa bubungan, kaya naka ipon ng madaming tubig,

Naghugas ng paa, at bilis na umakayat sa taas, hehehehe,,,

“ oh ano, hon, tayo nlng,,, na miss kita hon,,, sobra, biruin mo hon, mula noong nandito ako, wla tayong ginawa, hehehehe ngayon time na natin, bilisan lang natin baka maabutan natin,,,,

Hehehehe, oo nga, nagawa naming ni mark ang gusto namin’ pareho kaming nag tagumpay sa pag nanasa, hahahaha, pag katapos, nag luto siya, para pag uwi ng mga pinsan ko at mga kapatid, may pag kain na,,,

Natpos ang araw na yon, masaya kahit mahapdi, puro sugat ang paa ko, peru ayos lang din,,

Kina bukasan, time na luluwas na kami sa syudad, doon kina lola,

Syempre doon ang mga kabarkad, inuman na naman, hehehe, pina kilala ko si mark, bilang kaibigan lang,, kasi baka magbago ang mga ka tropa ko noong araw,, inuman, kanatahn ng barkada sa ilalim ng puno ng makopa, hehehehe,,,

Pasyal pasyal sa syudad, ,

Habang namamasyal, wlang hiyang talipandas na Joshua, nakita ko siya sa Gaisano Mall, warhhhhhhhhhhhhhhhhh, peru di niya ako nakita, kaya tumalikod ako, and si mark nagulat bakit ako nag about face, at lumihis ng direction ,,

Hoy, justiniano, anong problema mo?

Eh wala, hehehe,, sagot ko,,

Owssss, talaga lang ha, bakit parang kinabahan ka,,, ? usisa niya,

Hehehe, have you seen the American boy, sitting on the benchers? Tanong ko sa kanya,,,

Yah, nakita ko,, at bakit? ba? Kung kano siya, hawak ba niya buhay mo? My utang ka doon? Magkano? Babayran natin para dika mag tatago,,,

He!!! Tanga!!! Anong utang ka jan, nakasabay ko siya sa plane pag uwi peru hindi kami mag katabi, eh mausisa kasi eh, daming questions, na uubos ang English ko eh, hehehe, tsaka inusisa pa naman ako noon, yan tuloy naloka loka ako pag uwi dito lately,,,sabi ko


Asusus, yon lang, ayaw mo pa noon ma practis kang mag English kasi doon kana somehow sa amin, eh hindi pwede doon ang bisaya or tagalong,, porbida !!! sabi niya,,,

Hoy, marko Caesar, don’t underestimate my capacity, I know how to speak English but dyos ko, I need to recall my English 101, basic English ko and terminologies ,,gets?

Buti sana kung DEBIT –CREDIT= KUPIT, HAHAHAHAH, tama,

Habang nag uusap kami sa ibang bench, wahhh, biglang dumaan si Joshua, sa bagay nasa isang mall lang kami at di masyadong matao, kaya magkikita talaga,

nakita niya ako,,,habang nag uusap kami ni mark,,


hey!! Justin, how are you??

What happen to you? why are you gone last time, i cannot find you in the airport, where you going that time? tanong niya,

Ah,,, eh nothing,,, hehehehe im in rush that time that’s why I was gone right away…

Ah akey,,, whose this guy,,,?usisa niya,,

Si mark naman nakikinig lang, tapos ako na ra rattle na ako, hahahaha,,,

His my…….

Sumabat si mark,,,

Im his bf, im his partner in life,,,

Awww, really? So your living in London man?

No,, Im living in Canada, im here to visit and fetch my honey,,,

Ahhh, ok, how sweet and nice,,, so is Justin will be in Canada soon?

Yah, definitely he will with us,

Excuse me for a while ill buy something their, ill be back,,

Kinurot ko ang likod niya, before I stand,,,

That means, stop telling about us,

Nag uusap sila kung anu anu, and ako nandun sa nag bibinta ng waffle, hehehehe, kain lang ako ng kain, kasi ayokong maka usap ang kano, hahahaha,

Siguro limang waffle ang naubos ko, dpa din sila tapos kaya bumalik na ako,,

Hey, you wanna eat? Abot sa waffle and ice tea

Kinuha ni mark ang waffle and ice tea, and patuloy na pag uusap nila,,

So, hows your plan with Justin? Are you gonna live together? Tanong niya ky mark..

Yeah, but for now, Im waiting his decision,,sagot niya…

Ah okey,, im happy both of you,,,

So, I have to go guys, have a nice day and goodluck ,

Tanx josh, sagot ko..

Hehehehehe…

Hon, anu pinag usapan niyo? Tanong ky mark,,,

Hmmmmmmm, ikaw ha, kung di ako sumunod dito pupunta kana pala ng London daw, sabi niya,,,

OO, aalis ako eh kasi wla naman akong hihinatyin eh, doon na ako, eh bakit bah,,,,?

Angal ka,, ika wkaya ang nagkamali both of us, kaya I have to fix my self ,, sagot ko..

Talagang kakalimutan mo na ako ha, grabe ka talaga hon, di mo man lang pinag laban, ikaw its easy for you say “ BYE “ and good luck,, what if gawin ko yon sayo,, You like sabi niya na patawa,,,

Don’t dare me marko Caesar, if you want, then go ahead, Who cares!!!!! Sagot kong sarcastic

Abah, super palaban kana ha….samantalang super higpit yumakap, hahaha,, huli ka,,,

Wahhhhhhhhhhhhhhh, eh anu ngayon? Hahahahaha yakap lng yon, din ah,,,hahahaha

Tumigil ka nga jan,,, lagi mo nalng akong inaasar, sige asarin moko, may kasalanan kappa sa akin kasi sunod sunod kappa dito ayan nabog bog ako,, pag mamaktol ko…

Sige nga, kung di ako sumunod, siguro niyapos mo yong Joshua strand, I know your pretending that you don’t know how to speak English, my cumlaude bang di maka intindi, simpleng nasal accent, its difficult for you to make it, c’mon hon, don’t just be ignorant, hahaha, your so mean, hahahaha, umiiral ang pag ka spoiled brat mo,, ahmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm, spoiled spoiled spoiled,, hahahaha,,,hon katunog pa naman ang spoiled sa spoilage, hehehehe peace hon….

Aha, ginawa mo naman akong panis ha, pwess, dinagdagan mo naman ang galit ko,, bahala ka nga jan!!!!! sabay walk out paakyat ng dept store,,

Abah, hindi sumunod, hinayaan lang akong umalis, tuloy nainis ako lalo, arhhhhhhhhhhhh,, bumili ng kung anu anu sa dept store,,feeling nauna na siya,, kasi hindi sumunod, nang pababa na ako,, andun pa rin naka upo lang,,,,, hahahaha tapos tumatawa,,,,

Sa inis, pinisil ko ang mukha, arhhhhhhhhhhhhhhhhh, ikaw ha,, lumalaban kana sa akin ha,,,,ako lang ang dapat magalit, wla kang karapatang magalit,, hahahaha honghang talaga ako,,,

Hoy, justiniano, nagagalit ba ako, lumalaban ba ako, ikaw lang kaya jan parang timang, hahahaha,,

Hahaha, nabingi ako parang ang daming duto ng monggo sa tinga ko,, hahahahah

Ay, ganun bah, dimo pala ako nilalabanan, heheheh sabi ko..

Oo, di ako lumalaban noh, ikaw lang kaya jan ang parang tigre parati, highblood peru hahaha di ka nakalaban sa tatay mo,, hahaha,,

Arrhrhrhrhrh, ina Alaska mo na ako ha…sabi ko..

Alam mo mo hon, kulang kalang siguro kasi masungit ka ngayon, tara uwi na tayo, yaya niya,,,

Kasi alam ko pagod ka eh sa kakalibot dito sa mall,

Umuwi kami sa bahay, bumili ng pagkain para pasalubong sa mga tao sa bahay,, of course, pag tulugan, may orasyong kalibugan na naman, di yon absent, hahaha, everything will be left except that thing to perfrom, hahahah.

After 1 day, ganun pa din ang set up, of course my orasyon palagi, hahahaha


hanggang sa uuwi na kami sa maynila,,sa lingo,

Masaya ang lingo ko doon na buong akala ko ayos na ang lahat, kahit nakatikim ng suntok ayos lang, hehehe at kahit masugat sugat ang paa ko, ayos lng, atleast I try to do it,,,

Noong dito na ako sa maynila, nakita ni mark ang gift niyang laptop, sira, na, ang basag kung cp, ,,,

Hon, ikaw ba, dika man lang nanghinayang na ipag tatapon ang mga gamit mo,, dahil sa kitid mong pag iisip, sabi niya,,,

Aba! Kaslaanan ko pa, ikaw kasi gumagawa ka ng kababalaghan kasi eh, ayan, wla na akong gamit tuloy,,,

And sabi ko, wag mo nlng akong samahan dito, uwian mo na din yong anak mo, kasi kawawa naman yon, siya lng doon, bibisita lang ako doon, sabi ko,,

Sige, hintayin ka namin’ tara bili tayo ng cp mo, kasi wla kang gagamitin,

Bumili ulit, hahahaha, N96 ulit, na cp, kasi avid fan talaga ako ng nokia eh, ever, gusto ko talaga ang mga units nila,

Oh ayan, basagin mo ulit, wag ka nang mag laptop, lagi ka namang nag oonline doon sa office niyo, para maka tipid ka kunti naman,, sabi niya,,

Ok, fine, kung wla,, hehehehe

Sa mga araw na nag sasama kami dito, symepre palaging my orasyon, sa kwarto, sa sahig, sa’ banyo, hehehehehe,, kulang nalng pati sa mall subukan namin’, peru natakot ako at sa sinehan, bahala na wala, basta di makulong ,,,

Bumalik na si mark sa Canada, malungkot syempre ako na naman mag isa, d na ako sumama sa airport, hehehehe, siya nalng,,,


Back to normal ang life ko, back to work, and everything is ok, na,,, wla nang problema, thinking na wla na, peru May 2009, nagulat nalang ako sa balitang patay na ang lola ko, ang mama ni uncle hanz, Gush!!!!

Ang dahilan ng pag kamatay is High Blood, kahit noon pa, inuutusan na ako ni lola kumuha ng lemon grass sa likod namin’ kasi lagain niya para gamot din, aside sa mga medicine,

Leave again sa work, hahay, buhay,,,that time hindi kami mag kasabay ni uncle na umuwi kasi doon ako umuwi muna sa tita ko, kasi mag kasama kming pupunta sa lugar ng lola kung saan doon ang pinag mulan ko, noong bata pa,,,

Syempre, umuwi si mark, dinamayan ako at nakita din naman niya ang lola ko,,,,dito palng, diko na mapigilang umiyak, arhhhhhhhhh,

(Though doon na tayo, its time to rest na, im not crying just because patay na si lola, I do crying because, na mi miss ko siya, during my younger years, siya na ang umaruga sa akin, lahat ng gusto ko anjan, wlang problema sa mga kamay niya, kaya ma miss ko yon, and im thankful din not because of my lola, wla akong natapos ngayon, not because of her, doon parin ako sa bukid, siya ang nag mulat sa akin na ang buhay is mahirap kung wlang pinag aralan )

Before the situation was happen that time, she was brought up in the hospital, she was confined for a few days, but all of the sudden, her body does not working anymore, mahirap nang sagipin as per doctor prescription, so pag high blood, ang bilis lang ng pangyayari, biglaan nalng,,

Mag kasabay kaming umuwi ni mark sa province namin’ ang mga ka officemate nakikisimpatya sila sa akin,,

Sa katunayan nga, before I left in manila going to province, nag collect pa sila ng pera just a sort of donation, peru diko na tinanggap kasi nga, my mas nangangailang pa compare sa akin na hindi naman! Though a sign of respect and sympathy, yon yon siya, peru I decided na wag na,

Nakarating kami sa province naming, around 8 oclcok in the morning, and deritso na kami to other cities , kasi iba ang place ng tita ko, na kung saan doon ako nag college, and medyo malayo pa ang place ng lola, kasi southern Mindanao to northern Mindanao,

Sinama lahat ni tita ang mga katulong para makatulong doon sa pag assikaso, isang van, sila, si tita, naman, tito Ronald, , and Ronald grey sa crv ni tita,

And si francis sa car din niya with Mozart, and as usual ako sa car ko,, with mark,,

10 hrs ang byahe, nakakapagod ang byahe, palitan kami ni mark sa pag dadrive ,

Magkasunod ang mga sasakyan namin’’ umalis kami sa place namin 9:45oclock in the moring, ang naiwan sa bahay nila tita is mga pamangkin ni tito Ronald lang,

Dumating kami sa northerm Mindanao almost 8 oclock na, ng gabi,, pagod sa byahe,

Ang mga mata ko ay namumugto sa luha, I felt na ang lahat ng luha ko is wala na, heheheh drama ang mokong,

Napapalingon ang mga bisita, mga kaanak, asking themselves kung sino sino tong nag sipag datingan na naka sasakyan lahat,hehehehe, I felt we are a celebrity in our place,,

Pag baba naming lahat, sumalubong si uncle hanz sa amin, at si ante kaye, andun din sila mama, papa, at mga kapatid ko,

Mga pinsan ko , anak ng kapatid ni papa, na ever since, lagi nalang akong kina inggitan kasi isa na ako sa mga batang may pinag aralan kompara sa kanila na doon parin sa bukid,

Ang mga reaction nila, WOW!!! At nakipag kamayan sa kanila,


Siguro sa pamilya namin’, hindi naman lahat, mahirap talaga, iilan lang naman ang mahirap, at isa na ang papa ko doon, hehehehe
Nag mistulang grand reunion ang burol ng lola ko, kasi nag ka kilala na din ang mga kaanak namin’ marami din akong pinsan na hindi ko kilala, my mga nasa abroad din, galing, nag wowork, at ang iba doon na nakatira, doon na din nag aral ang mga anak,,

So im belong to the less fortunate people, ika nga, but then it was turn out na hindi na ngayon kasi, I have a degree na,,,

( in family, hindi na mawala ang inggitan lalo pat, pareho kayo ng pinag mulan and then ikaw umangat and sila napag iwanan mo, hehehe )


Nakilala nila si mark, though kunti palng nakakaalam sa mga kaanak ko about mark and me, and I know na isa din sila sa mga kakastigo sa akin if they knows it,

So I prefer to kept it, and syempre sa burol my iyakan, and kung anu anu pang ka-dramahan sa burol, heheheheh, well part na yon ng buhay ng tao na may iyakan, siguro ang iba nag dadrama lang to cry, hehehehehe

Walang tulog , ang mga katulong todo tulong sa pag aasikaso sa kanila,

Kwentohan sa mga pinsan ko lalo na yong anak ng kapatid ng papa ko, na ever and ever siya yong pina ka inggitira sa amin, sila yong ayaw akong papuntahin sa tita during mag ca-college ako kasi mapapalayo daw and di daw alam nila mama kung anu buhay ko doon, kung baga, ini-insinuate nila si mama and papa, baka gawin akong katulong daw, etc etc.

Ako, kahit ganun man, diko na yon inalala pa, peru syempre, my bangkaan ng storya, storya dito, storya doon,

Oi, just, buti kappa maganda na ang buhay mo, biruin mo akala namin’ sino ang dumating, kayo lang pala, ayos ka ah, may kotse kana, sayo ba yon? Tanong ni ate mich, sa akin,,

Yah ate, akin po,,

Malaki pala ang sweldo mo sa manila anoh, kasi nakakabili ka ng ganung bagay, and yong bahay niyo dati, ngayon, puro tabla na, siya, na makintab, iba talaga ang umaasenso, sabi niya,,

Ay hindi ate, yong kotse, bigay yan ni tita aileen, noong nag aaral pa ako, dibah mark?

Ay oo, ate, bigay yan ni maam aileen,,sa kanya,,,

Natanong ni ate,, kung sino si mark,,

Just, sino tong lalaking to,,?tanong niya,,

Eh, kaibigan ko ate, at kaklase ko noong college, galing pa po yan ng Canada, umuwi lang para damayan ako, siguro nakita mo na siya noong pumunta siya dito, noong nagtanim kami ng mais,, doon sa baba,,,

Ay, hindi,,hindi ko nman alam na umuwi ka dito eh, hm! Ayaw mo kasing mag pakita, kala mo hihingian ka namin,, sabi niya,,,

Ha!hindi, wla namang pumunta doon sa bahay eh, ibang pinsan lng naman ang bumisita noon ah, sabi ko,,,

Asus,, palusot kappa,,,kasi ang arte arte mo, hindi Kaman lang naglakad papunta sa bahay, sabi niya,,

Hay nako ate, hindi kaya ganun noh,

Hoy Justin, guapo yang kaklase mo ah, my asawa naba yan?

Ah, wala pa, hehehee,

Baka naman, mahanapan niya ako lalaki doon sa Canada, ilakad mo naman ako,

Ate, may asawa kana, mag away pa kayo, sabi ko,,

Hay nko sayo Justin, madamot ka talaga, ayaw mo kasing malamangan, sabi niya,,,,

To naman oh, ikaw bahala, sige sabhin ko kung yan ang pinag hihimutok ng butchie mo eh,

Mark, lika,! At lumapit siya,,,

Mark, hanapan mo daw si ate doon ng kano sa Canada, hehehehe,,, dibah madami….doon?

Ay oo, madami doon, ate mich, sige ate, hanapan kita doon, mag ka barkada ng office mate ko doon, bigyan ka ng picture,,,

Hahahaha, ang bilis ni ate kinuha ang wallet, binigay ang mapang landing picture, heheheh,,honhang talaga, maitim nga lang siya, peru look a like niya si jolina version sa bukid, , peru maitim talaga ask in,,

Sige ate psok muna kami sa loob ha,,,paalam ko,,

Mark, yong kano ko ha, wag mong kalimutan,,,

Sige ate mich,,,


At pag pasok ko sa loob, my inabot na sulat si ante kaye sa akin, galing daw ky lola,

Hahahaha, nanayo’ ang balahibo ko kasi, at kinabahan,,,at binasa ko,,,